ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΠΑΝΟΥ
ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ Ο
«ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ»
Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου φίλων του
Νοσοκομείου Κομοτηνής, Δεν
σας κρύβω πραγματικά την χαρά μου που σήμερα βρίσκομαι ανάμεσα σε τόσους και
τόσες φίλες του Νοσοκομείου μας.
Ως εργαζόμενος και ως Δημότης αυτής της πόλης
θα ήθελα αν μου επιτρέπεται να κάνω μια μικρή αναδρομή στα όσα συνέβησαν το τελευταίο
διάστημα στο χώρο του Νοσοκομείου, και προφανώς να θέσω υπόψη σας κάποιους προβληματισμούς, και κάποια ερωτήματα που θα προκύψουν.
Οι περισσότεροι από σας θα θυμάστε την σφοδρότατη
επίθεση που δεχτήκαμε σαν Νοσοκομείο από γνωστούς Πανεπιστημιακούς Κύκλους του
Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, κατευθυνόμενους κονδυλοφόρους και δημοσιογράφους
των ΜΜΕ Αθηνών και Θεσσαλονίκης που ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγαν ότι το
Νοσοκομείο Κομοτηνής είναι παρείσακτο και περιττό λόγω της μικρής χιλιομετρικής
απόστασης που το χώριζε από το Τριτοβάθμιο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.
Σε ένα κλίμα κανιβαλισμού όλοι αυτοί μας
έβλεπαν ως εν δύναμη πελάτες τους, 150.000 κόσμο, αγνοώντας τον κομβικό ρόλο
του Νοσοκομείου μας όσον αφορά το πέρασμα του κάθετου άξονα και Υγειονομική Ομπρέλα
που παρέχουμε στην τρίτη μεγαλύτερη Πανεπιστημιακή Κοινότητα της χώρας και
είναι ιδιαίτερη ευαίσθητη η πληθυσμιακή μας σύνθεση.
Αναντίδραστοι φορείς και πολιτικοί, τότε εμείς
οι εργαζόμενοι πήραμε πρωτοβουλία, αρθρογραφήσαμε, τοποθετηθήκαμε με δημόσια αποστομωτικά
κείμενα, και σ αυτή την προσπάθεια μας θα θέλαμε κύριε Πρόεδρε να σας είχαμε
δίπλα μας, όπως δίπλα μας θα θέλαμε να σας είχαμε όταν δια στόματος του κ.
Άδωνη Γεωργιάδη εξαγγέλλει ότι 50 από τα 130 Νοσοκομεία της επικράτειας
κλείνουν.
Τότε χαρακτηριστικά να σας θυμίσω ότι όλες
οι κατά τόπους Τοπικές Κοινωνίες με οτιδήποτε είχαν στην διάθεση τους,
Πολιτικούς, Θεσμικούς, οχυρωνόταν μπροστά από τα Νοσοκομεία τους, ενώ εμείς απελπιστηκά
μόνοι βγήκαμε στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι το Νοσοκομείο μας, όχι για να
προκαλέσουμε τον οίκτο των Τοπικών Βουλευτών και Αυτοδιοικητικών Αρχών, αλλά
κυρίως τα αντανακλαστικά της τοπικής μας κοινωνίας, γιατί πραγματικά είμαστε σίγουροι
ότι μόνο ΑΥΤΗ είναι ικανή να
διασφαλίσει το τελευταίο κοινωνικό οχυρό της πόλης μας και σ’αυτόν τον αγώνα,
σας θέλαμε στο πλευρό μας, όπως και όταν σε πυκνά διαστήματα έκλειναν κλινικές
του Νοσοκομείου, λόγω έλλειψης Ιατρικού προσωπικού και το ανησυχητικό ήταν ότι
υπήρχαν φωνές μέσα και έξω από το Νοσοκομείο, που στήριζαν την αντίληψη ότι για
να σωθεί η Χειρουργική καλό θα ήταν να κλείσει η ΩΡΛ. Ότι για να σωθεί η Παθολογική
καλό θα ήταν να κλείσει η Ορθοπεδική. Κύριες κλινικές που μ΄αυτή την αντίληψη
σε ένα μικρό βάθος χρόνου θα αποδομήτο ολόκληρο το Νοσοκομείο.
Και πάλι με τους αγώνες των εργαζομένων και
τις παρεμβάσεις μας, προσήλθαν κάποιοι Επικουρικοί Ιατροί και μείνανε ανοιχτές
οι Κλινικές. Και κει σας θέλαμε δίπλα μας. Όπως δίπλα μας σας θέλαμε απέναντι
σε αυτή την κατάφορη αδικία που βιώνουν οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου μας,
όσον αφορά την στέρηση των δεδουλευμένων τους (μηνών και μηνών) σε βάθος
τριετίας, πράγμα το όποιο δεν ισχύει στα άλλα Νοσοκομεία.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της μεθοδευμένης-επιμελούς
απαξίας όσον αφορά το γόητρο και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων θα θέλαμε να
σας βλέπαμε κοντά μας.
Σας είδαμε όμως στην πρώτη γραμμή υποδοχής
όσον αφορά την πρόσφατη επίσκεψη του Αναπληρωτή Υγείας Ηλία Γρηγοράκου, μια
επίσκεψη καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα με ιδιαίτερο έντονο προεκλογικό άρωμα,
στα πλαίσια συσπείρωσης κομματικών μηχανισμών ο όποιος μας έταξε το οτιδήποτε,
ενώ την επομένη όλα αυτά κατέρρευσαν ως χάρτινος πύργος, σύμφωνα με την
στενότητα του νέου Προϋπολογισμού
Πραγματικά ο κ. Γρηγοράκος όχι μόνο δεν
έπεισε, αλλά προκάλεσε εργαζόμενους και χρήστες Υγείας των όποιων η πρόσβαση
στο Δημόσιο Νοσοκομείο δυσχεραίνει όλο και πιο πολύ!
Σε ένα Νοσοκομείο κύριε Πασσόπουλε με μια τόσο
μικρή νοσηλευτική δύναμη αποχώρησαν 65
Νοσηλεύτριες και 32 από τους 64 Ιατρούς και δεν προσήλθε ουδείς. Αν σας
λέει κάτι αυτό και ποιες πολιτικές βουλές αποκαλύπτει στο ότι πραγματικά στοχεύετε
να ξεπουληθεί το προϊόν της Υγείας χωρίς τα βαρίδια του, τα οποία δεν είναι άλλα
από εμάς τους εργαζόμενους, γιατί ευελπιστούμε ότι ο Σύλλογος Φίλων δεν είναι
μόνο του Νέου Νοσοκομείου, αλλά θα θέλαμε να είναι Σύλλογος Φίλων και του Υπάρχοντος
Νοσοκομείου και επιτρέψτε μου να αλλάξω κάπως την ατζέντα ότι είναι επιτακτική
ανάγκη να στηριχτεί το Δημόσιο τονίζω Νοσοκομείο,
νέο ή παλιό, απέναντι στις ανάγκες αυτής της χειμαζόμενης κοινωνίας και
των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων της πόλης μας.
Όσον αφήνουμε κενά μέσα στα Νοσοκομεία,
τόσο γιγαντώνονται και θεριεύουν τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα μέσα και
έξω από τα Νοσοκομεία.
Θα θέλαμε λοιπόν την αρωγή σας ως
εργαζόμενοι και ως πολίτες για μια απρόσκοπτη ισότιμη καθολική έγκαιρη και ποιοτική
παροχή υπηρεσιών Υγείας προς όλους τους πολίτες.
ΣΠΑΝΟΣ ΑΛΕΚΟΣ
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
