Προς:
τις Ομοσπονδίες – Μέλη
της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Συνάδελφοι,
Σας
γνωρίζουμε ότι δημοσιεύτηκε η υπ’ αριθμ. 3354/2013 απόφαση της Ολομέλειας του
ΣτΕ που αφορά την προσυνταξιοδοτική
διαθεσιμότητα και την αυτοδίκαιη απόλυση.
Το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις
του μνημονιακού νόμου 4024/2011, κατόπιν προσφυγής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ..
Σας κοινοποιούμε οδηγίες για τις ενέργειες
τις οποίες πρέπει να προβούν οι συνάδελφοι που ετέθησαν σε προσυνταξιοδοτική
διαθεσιμότητα προκειμένου να απαιτήσουν είτε την επάνοδο τους στην Υπηρεσία είτε
την καταβολή αποζημίωσης για τη ζημιά που έχουν υποστεί.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή
της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ,
ΠΟΥ ΕΤΕΘΗΣΑΝ ΣΕ ΠΡΟΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΗ
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ (άρ. 33 ν.4024/2011) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 3354/2013
ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Πριν
από λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε η υπ’ αριθμόν 3354/2013 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας,
η οποία κατόπιν προσφυγής, που είχε υποβάλλει η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., έκρινε, ως
αντισυνταγματικές τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν.4024/2011, που αφορούσαν την
προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα και την αυτοδίκαιη απόλυση. Πρόκειται στην πραγματικότητα για την πρώτη
απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, με την οποία κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές
διατάξεις μνημονιακού νόμου, με πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, που
στηρίζεται αφενός στην έννοια της μονιμότητας (αφού οι μόνιμοι υπάλληλοι
απολύονται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και μόνο υπό συγκεκριμένες
προϋποθέσεις) και αφετέρου στο συνταγματικής περιωπής κανόνα της ορθολογικής οργάνωσης της διοικήσεως,
(καθιστώντας έτσι αντισυνταγματικό κάθε οριζόντιο μέτρο, που λαμβάνεται στο
Δημόσιο).
Πέραν
της τεράστιας ηθικής αξίας που έχει για τους αγώνες της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. η νίκη αυτή,
η σημασία της ως άνω αποφάσεως είναι και πρακτική, όσον αφορά τους υπαλλήλους,
που ετέθησαν σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα το Νοέμβριο του 2011. Για το
λόγο αυτό, παρέχουμε οδηγίες, προς τους υπαλλήλους, προκειμένου να
αντιμετωπίσουν τις συνέπειες, που έχουν υποστεί εξαιτίας της αντισυνταγματικής
αυτής διατάξεως.
Συγκεκριμένα,
(α)
όσοι εκ των υπαλλήλων έχουν ήδη υποβάλλει αίτηση ακύρωσης, που αναμένεται να
εκδικαστεί εντός του αμέσως επόμενου χρονικού διαστήματος, έχουν πλέον ένα
σοβαρότατο νομικό έρεισμα, που θα οδηγήσει σε πλήρη αποδοχή της αιτήσεως τους,
αφού η επιρροή της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας στη νομολογία των
Διοικητικών Εφετείων είναι εξαιρετικά σημαντική. Βεβαίως, η κρίση της
αντισυνταγματικότητας των διατάξεων επί των οποίων στηρίχθηκε η θέση τους σε
διαθεσιμότητα, γεννά στο πρόσωπο τους και αξίωση για καταβολή αποζημίωσης για
παράνομη πράξη του Δημοσίου (άρθρο 105-106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού
Κώδικα), η οποία θα πρέπει αρχικώς να επιδιωχθεί με την υποβολή αίτησης προς τη
Διοίκηση και εφόσον αυτή δεν συμμορφωθεί με αγωγή ενώπιον των Διοικητικών
Δικαστηρίων.
(β)
όσοι εκ των υπαλλήλων δεν έχουν
υποβάλλει αίτηση ακύρωσης κατά της θέσεως τους σε διαθεσιμότητα, μπορούν
επικαλούμενοι το ιδιότυπο δεδικασμένο, που απορρέει από την απόφαση της
Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας να ζητήσουν την ανάκληση της
παράνομης και αντισυνταγματικής διάταξης. Συνημμένη στην παρούσα θα βρείτε
υπόδειγμα αιτήσεως, που πρέπει να υποβληθεί το ταχύτερο δυνατόν προς τη
Διοίκηση (φορέας, από τον οποίο ο υπάλληλος έλαβε τη διαπιστωτική πράξη θέσεως
σε διαθεσιμότητα).
(γ)
όσοι εκ των υπαλλήλων έσπευσαν να υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης θα πρέπει
να αποφασίσουν εάν επιθυμούν την ανάκληση της αίτησης τους και την επάνοδο τους
στην υπηρεσία ή εάν επιθυμούν να αξιώσουν απλώς καταβολή αποζημίωσης για τη
ζημία, που έχουν υποστεί. Οποιαδήποτε εκ
των δύο λύσεων είναι νομικά εφικτή και σχετίζεται με την προσωπική απόφαση του
κάθε υπαλλήλου.
